Half januari informeerde minister Hoekstra de Tweede Kamer over zijn voornemens met betrekking tot financieel advies voor consumenten. Een brief waar door de sector reikhalzend naar werd uitgekeken; niet in de laatste plaats naar de visie van de minister op actieve provisietransparantie.
Wat Adfiz daarvan vindt, is inmiddels genoegzaam bekend: er bestaat geen probleem dat hiermee wordt opgelost. Maar aangezien de roep – uit alle geledingen van de maatschappij – steeds duidelijker weerklinkt om provisies makkelijker vindbaar te maken, zijn we bereid mee te denken hoe dit vorm te geven. Alleen wel met duidelijke randvoorwaarden.
Maar minister Hoekstra schrijft nog veel meer. Bijvoorbeeld dat hij een onderscheid wil maken tussen onafhankelijk (en zelfstandig) advies en verkoopadvies. Of beter gezegd: gebonden bemiddeling. Want dat wordt vaak verpakt als advies, maar is het niet. Het is verkoop. Niets meer en ook niets minder. Ik heb daar al eerder over gezegd: als het zwemt, loopt en kwaakt als een eend, noem het dan ook een eend. Dat lijkt nu dus te gaan gebeuren. Nog een goede stap: het borgen van de vakbekwaamheid bij geautomatiseerd advies. De minister onderkent nu dat dit, óók als er geen persoonlijk contact is geweest, een basisvereiste is en heeft aangegeven het artikel aan te willen passen.
Maar er staan – aan het einde van de brief – ook nog een aantal ‘verborgen pareltjes’. Pareltjes die ons aanknopingspunten bieden om verdere verbeteringen te realiseren. Zo wil de minister bezien of concrete stappen nodig zijn met betrekking tot de post-contractuele zorgplicht. En ja, die zijn nodig, want daar is op dit moment geen level playing field. Adviseurs moeten met de klant afrekenen voor zorgplicht; verzekeraars mogen dat nog steeds uit de premie betalen. Nog eentje waar geen sprake is van een level playing field: in de Pensioenwet zit een maas als het gaat om de aankoop van een pensioenuitkering. Verzekeraars hoeven het advies daarover namelijk niet apart in rekening te brengen. Financieel adviseurs zijn hiertoe wel verplicht. We wezen het ministerie van SZW al medio 2016 op deze misstand, waaruit maar weer eens blijkt dat lobby soms een kwestie van de lange adem is. Verder geeft de minister aan te willen kijken naar het verbeteren van de kennis en ervaringstoets voor complexe producten. Nog te vaak kunnen klanten zonder voldoende kennis van zaken – al dan niet via een achterdeurtje – toch zo’n product sluiten. Met alle risico’s van dien. Als laatste rept de minister over het aanpassen van de eerbiedigende werking ten aanzien van provisie van voor 2013. Collega Herdink heeft hiertegen onlangs al uitgebreid geageerd. Op dit punt vindt hij mij aan zijn zijde: daar blijven ze van af.
De financieel adviessector is een sector die sterk onder het vergrootglas ligt. Dat betekent dat we veel veranderingen voor onze kiezen krijgen, dat we soms bakzeil moeten halen, maar ook dat we successen kunnen vieren. De brief van de minister is nog geen regelgeving, maar de meeste randvoorwaarden zijn goed. Op naar de concrete invulling ervan!
04-02-2019